จากเมืองไทย
เหตุรุนแรงทำลายชีวิตคน เป็นการกระทำที่ไม่ดี คร่าชีวิตคนเดินจับจ่ายซื้อของ บ้างเดินทางกลับบ้าน บ้างก็บรวงสรวงพระพรหม ระเบิคครั้งนี้ ไม่ได้ติดกล้องเล็ง ตูมเดียวตายไปนับสิบ -ปี 53 คร่าชีวิต ผู้ที่มาร้องขอหีบเลือกตั้ง แต่ได้หีบศพ ตายรายวันติดกล้องเล็ง นับได้ 99 ศพ อันไหนอำมหิตไตร่ตรองแล้วมากกว่ากัน -ปี 53 โหดเหี้ยมกว่านี้ จากสภาพศพ เป็นเวลานับเดือนไตร่ตรองฆ่ารายวันตายรายวัน ต่างกรรมต่างวาระไม่มีผู้กระทำความผิด ผู้ตายเป็นผู้ก่อการร้าย ไม่มีใครประนาม ที่สำคัญคือ คนชาติเดียวกัน - เหตุระเบิดราชประสงค์ คนไทยอยากให้จับคนร้าย ร่วมประนาม แต่เหตุกระสุนยาง ตาย 99 ศพบาดเจ็บ 2 พัน ยังไม่มีคนร้ายครับ หรือว่า คนไทยลืมง่าย ลืมเหตุการป่าเถื่อนอำมหิตที่เกิดกับคนชาติเดียวกันที่ เรียกร้องหาเสรีภาพ แล้วหรือไงครับ 1. คดีทำลายพระพรหม คนทำลายจิตไม่ปกติ ถูกทำร้ายตาย ก็ไม่สามารถจับคนร้ายได้ (เหตุเกิดย่านราชประสงค์) 2. คดี สังหาร 99 ศพตายด้วยปืนติดกล้องเล็ง ฆ่ารายวัน เป็นเวลานับเดือน ก็ไม่สามารถจับคนร้ายได้ (เหตุเกิดย่านราชประสงค์) 3. คดี ระเบิดล่าสุด เมือเหตุเกิดย่านราชประสงค์ ก็คงแห้วตามเคย สรุป ราชประสงค์หรือพระประสงค์ครับ - เหตุระเบิด ราชประสงค์ ถือเป็นหน้าที่ป้องกันเหตุ และหาผู้กระทำผิด ไม่ใช่ความผิดของ กลุ่มคนผู้เป้นศัตรูเสรีภาพชนชาวไทย แต่อย่างใด แต่ กบฏปล้นอำนาจ ทำผิดในเรื่องนี่ในทาง ชักศึกเข้าบ้าน ไม่ต่างกับ แมงสาป รบกับเขมรเมื่อปี 52-53 แต่อย่างใด - เหตุตาย 99 ศพบาดเจ็บ 2 พัน ที่ราชประสงค์ (อย่าลืมลุงสั่งฆ่า ป้าสั่งยิง สมุนเป็นใหญ่ในปัจจุบัน) ถือเป็นความผิด ที่เกิดขึ้นจาก การกระทำ วางแผนร่วม สั่งการ กลุ่มคนผู้เป้นศัตรูเสรีภาพชนชาวไทย ทั้งสิ้น และภายหลังมา จนปัจจุบัน ผู้กระทำผิดยังไม่ถูกลงโทษแต่อย่างใด ผู้กระทำในนามหัวหน้ารัฐบาล บวช 1 ปี ก็ศาลให้พ้นผิด แล้ว ผู้ดำเนินการกระทำความผิด ยังมาปล้นอำนาจ แปลงร่างบริหารบ้านเมืองอยู่อย่างนี้ ทำไม คนไทยลืมไปในทางอ้อมหรือ สิ้นผลโดยปริยาย แล้วเมื่อเรา หลงลืมง่าย ไปตามกระแส อย่างนี้ จะมีเสรีภาพได้อย่างไร และชีวิตวีระชน ที่ได้ตายไปปี 53 และ ปี 16 ก็คงสูญเปล่า หาก เรายังคิดลืมอะไรง่ายๆ ยอมอะไรง่ายๆ ไม่ยอมคิดแยกแยะเหตุการณ์ เช่นนี้ เมื่อไร จะสำเร็จผล
No comments:
Post a Comment